18F-2-fluoro-2-deoxy-D-glucose (FDG), lijkt een revolutionaire stap in de beeldvorming van kanker teweeg te brengen. Terwijl radiologische onderzoeken steunen op densiteitsverschillen, berust FDG-PET op biologisch-metabole verschillen die de kankercel onderscheiden van normale weefsels. In veel domeinen van de oncologie, waaronder de respiratoire, belooft deze techniek daarom accurater te zijn in het differentiëren van benigne en maligne letsels, en in het opsporen van metastasering of resterende tumoractiviteit na therapie. In deze eerste bijdrage wordt kort ingegaan op de diverse onderzoekstechnieken, en hun voor- en nadelen."/>
18F-2-fluoro-2-deoxy-D-glucose (FDG), lijkt een revolutionaire stap in de beeldvorming van kanker teweeg te brengen. Terwijl radiologische onderzoeken steunen op densiteitsverschillen, berust FDG-PET op biologisch-metabole verschillen die de kankercel onderscheiden van normale weefsels. In veel domeinen van de oncologie, waaronder de respiratoire, belooft deze techniek daarom accurater te zijn in het differentiëren van benigne en maligne letsels, en in het opsporen van metastasering of resterende tumoractiviteit na therapie. In deze eerste bijdrage wordt kort ingegaan op de diverse onderzoekstechnieken, en hun voor- en nadelen."/>
